امروزه افراد زیادی به صورت مستقل و به عنوان فریلنسر (آزادکار) فعالیت میکنند، همین مسئله منجر به افزایش رو به رشد محبوبیت محیطهای کار اشتراکی گردیده است. به همین ترتیب، اکنون و در شرایط فعلی همه ما بیشتر و بیشتر باهم کار و در کنار هم زندگی میکنیم. این در واقع به معنای تغییر در سبک کار و به فراخر آن نیاز به تغییر در روشهای طراحی است. بنابراین در این مطلب میخواهیم چند نکته در مورد زیباییشناسی طراحی فضاهای کار اشتراکی ارائه کنیم. برای شروع به بررسی این مسئله میپردازیم که فضای کار اشتراکی WeWork چطور توانسته محیطی جذاب و الهامبخش برای اعضایش ایجاد کند.
WeWork، به عنوان یکی از ارائه دهندگان پیشرو فضاهای کار اشتراکی شناخته میشود. که رویکردی با دقت توسعه یافته و مطابق با استانداردهای طراحی دارد و همین باعث شده به عنوان یک مطالعه موردی عالی مطرح باشد. صاحبان فضای کار اشتراکی WeWork سیند لئونگ و کیمبرلی کالکوویچ که هر دو سابقهی فعالیت در حوزهی طراحی داخلی را دارند. در مورد هر ساختمان جدیدی که تصمیم به اجاره و طراحی آن میگیرند، پیش از امضای اجارهنامه ابتدا شروع به ترسیم نقشه میکنند.
آنها کل فضای مورد نظر را از بالا تا پائین، از تیرها، شیشه و دیوارها را بررسی کرده و از همکارانشان، ارمیا برایتون که فعال در زمینهی طراحی و گرافیک است. میخواهند روی کاغذ دیواری، نقاشی دیوارها و سایر تصاویر ساختمان کار کنند. این سه طراح با یک طراحی عالی شروع به فعالیت کرده و تمام فضای محیط را با مبلمان ، اتصالات و لوازم جانبی و کوچکترین جزئیات طراحی دکوراسیون و تزئین میکنند .
یکی از مهمترین جوانب طراحی فضاهای کار اشتراکی، ایجاد محیطهای اجتماعی است که در آن افراد بتوانند ایدههایشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. طراحان دفتر WeWork نیز ترجیح میدهند چنین فضاهایی را در نزدیکی پنجرههای ایجاد کنند، جائی که نور طبیعی کافی وجود داشته باشد و آن را با گیاهان متنوع و فراوان تزئین میکنند، به گونهای که نوعی احساس آرامشبخش ایجاد شود.
این شرکت علاوه بر بهرهگیری از محیطهایی با دسترسی فراوان به نور طبیعی، همچنین یک تیم طراحی اختصاصی برای تهیهی روشنایی فضا دارد به سرپرستی جنی وربل، نوئل لئون و استار دیویس، بر تأمین نور تمام بخشهای ساختمان در تمامی شعبات این شرکت در نقاط مختلف، نظارت و کنترل دارند. دیویس در این رابطه توضیح میدهد که نورپردازی واقعاً بر احساس و تفکر تأثیر میگذارد، بنابراین آنها روی مسئلهی تأمین نور مناسب برای کاربران متمرکز هستند. دریافت میزان مناسبی از نور برای انجام کارها و پیامدهای سلامتی طیفهای متفاوت و شدت نورهای مختلف، بسیار مهم است .
اگر از چند دفتر مختلف شرکت WeWork بازدید کنید، متوجه خواهید شد که عناصر موجود ساختمان از کف تا سقف و از نقطهای به نقطهی دیگر متفاوت است. به نحوی که فضا خسته کننده نباشد، و با این وجود، همچنان همه چیز مرتبط با یکدیگر است. این نمونهی کاملی از موضوعی است که اخیراً در یکی مطالبمان با عنوان «گسترش برند تجاری» به آن پرداختیم. البته WeWork از روش طراحی خاص و سبک طراحی منحصر به فردی برخوردار نیست. در این شیوه به شکلی سفت و سخت به اصول زیبائیشناسی پرداخته نمیشود، بلکه یک رویه اخلاقی مشترک دنبال می شود. طراحی خوب باید تبدیل به یک تجربهی زنده شود، که از شهری به شهر دیگر و از منطقهای به منطقهی دیگر تغییر میکند.
ارتباط با فضاها و محیطهای اطراف یک فضای کار اشتراکی، همواره ایدههای خوبی برای الگو گرفتن ارائه میکند. این ارتباط میتواند با درخواست از رستورانهای محلی برای برگزاری برخی وقایع در آنجا باشد. یا برنامههای ویژه برای عضویت کارکنان در باشگاههای ورزشی نزدیکی یک محیط کار اشتراکی، یا هر چیزی دیگری که به ادغام و ارتباط این محیطهای کار اشتراکی با سایر فضاهای موجود در بافت شهری کمک کند. به همین ترتیب، الهام گرفتن از محیطهای اطراف باید با توجه به منطقهای که ساختمان در آن قرار دارد باشد. تاریخ آن منطقه، موسیقیاش، هنرهای خیابانی رایج، طبیعت و سایر موارد. این کار در واقع به معنای برجسته کردن فرهنگ زندگی خاص در یک منطقه است.
اجازه دهید به بررسی برخی شعبات معروف WeWork در ایالات متحده بپردازیم. در برکلی، کالیفرنیا، لئونگف کلکوویچ و برایتون با توجه به مضامین روانپزشکی نقش دیوارهها، و نقوش استفاده شده. به نقش قولهایی از تیموتی لاری، روانشناس اهل برکلی که محبوبیت زیادی در LSD دارد، میرسیم. در چنین فضاهایی غالباً تمایل به حفظ تاریخچهی یک ساختمان زیاد است، بنابراین در محلههایی چون SoHo و Meatpacking در منهتن، تیرهای اصلی و آجرها همچنان در حالت قدیم و فرسودهی خودشان حفظ میشوند. البته با رعایت اصول روند طراحی صنعتی که اخیراً مطرح شده است.
به علاوه ، طراحان WeWork اغلب به دنبال آن هستند که تاریخچه یک ساختمان را در طراحیشان نمود دهند. به عنوان مثال، کاشیهای زیبای لابی ساختمان هنرهای زیبای لسآنجلس را دست نزدند. اما تصمیم گرفتند تا با اضافه کردن یک پرتره از خواننده معروف توپاک شکور، آن را دوباره بازسازی کنند. در ساختمانهای دیگر، تلاش کردند بدون دست زدن به نماهای قدیمی دیوار را با اشعاری از جی زد، روی ستونهای تونی بازسازی کنند. آنها واقعاً به موسیقی رپ علاقه دارند ، مبتکرانه، شهری و کارآفرینانه. درست مثل خود WeWork . لونگ در این رابطه توضیح میدهد: « بسیاری از رفرنسهای آهنگهای رپ از پائین شروع شده است. تصور من آن است که اشارات خاصی وجود دارد که از کجا شروع کنیم و چگونه از راهکارهای کوچک شروع کنیم و به رشد آنها کمک کنیم »
فضاهای کار اشتراکی خودشان را براساس اصول زیباییشناسی ایجاد کردهاند. امروزه همه انواع دفاتر به شکلی طراحی شدهاند که نوعی احساس کار اشتراکی ایجاد کنند. برخی از ویژگیهای کلیدی که در این طراحیها باید به آن توجه کرد عبارتند از: اتصالات برنجی، چراغهای آویزی، اصول طراحی بیوفیلی، استفاده از آثار هنری و گرافیکی روی دیوارها و فضای بزرگ و وجود صندلی های اداری راحت. همانطور که میبینید، بسیاری از عناصر فضاهای مسکونی به محیط کار آورده شدهاند: این عصر، دورهی زندگی اشتراکی و کار اشتراکی است و این دو رویکرد بیش از گذشته بر یکدیگر تأثیر میگذارند.
با توجه به مطالب عنوان شده، حال این پرسش مطرح است که چه چیزی یک فضای کار اشتراکی بزرگ را ایجاد میکند؟ مشخص است تنها افرادی که با آنها تعامل دارید، منبع الهام شما نیستند، بلکه خود ساختمان نیز میتواند منبع الهام باشد. یک فضای کار اشتراکی بزرگ باید دارای محیطهای متنوع برای انجام فعالیتهای مختلف در طول روز، ارائه کند. برای الهامبخشی به اعضایی که در محیط کار اشتراکیتان فعالیت میکنند، باید نشانههای طراحیتان را از محله و فرهنگی که در آن قرار دارید بگیرید. شکوفایی در طراحی، فضای کار را هیجانانگیز میکند و باعث الهامبخشی به کسانی میشود که در آن محیط فعالیت میکنند و همچنین مانند همهی محیطهای کار اشتراکی عالی، سخنگوی شرکت WeWork نیز عنوان میدارد: «در نهایت، کار طراحان شرکت ویورک ایجاد میراثی است که بتواند برای آیندگان الهامبخش باشد ».
دیدگاهتان را بنویسید